ZSCKR

     Kobieta to określenie dorosłego człowieka płci żeńskiej. I właśnie to znaczenie obecnie jest nam wszystkim powszechnie znane.
     Po raz pierwszy słowo kobieta w literaturze zostało użyte w połowie XVI wieku, ale neutralny wydźwięk słowo to przybrało dopiero pod koniec XVIII stulecia. Jednak nie zawsze tak było. Kiedy w materiałach źródłowych pojawiło się ono pierwszy raz, znaczyło „zajmująca się korytem i chlewem” i było nacechowane pejoratywnie. Wcześniej płeć żeńska miała kilka nazw. Na początku kobietę nazywano po prostu żoną. Z czasem, gdy zaczęto patrzeć na żonę (kobietę) jako przyszłą matkę, płeć żeńska została nazwana rodzicielką.
    Odpowiednikami określenia kobiety były też: dama (określenie arystokratek),  niewiasta (kobieta nieznana, taka, o której niewiele się wie, a taką osobą jest np. wprowadzana do rodu synowa), białogłowa (nazwa wywodziła się od białego czepka, który mężatki zakładały na głowę), pani (w taki sposób tytułowano np. żonę władcy, żony wyższych dostojników), dziewka (młoda osoba płci żeńskiej), baba (dawniej kobieta zamężna i to raczej niemłoda),  babka (matka któregoś z rodziców), panna (młoda, niezamężna kobieta), a także facetka czy gościówa (żartobliwe formy używane w języku potocznym, funkcjonujące również w gwarze uczniowskiej).

Z czytelniczym pozdrowieniem, zaproszeniem do wypożyczeń w DNIU 8 MARCA i najlepszymi życzeniami dla wszystkich Pań - nauczyciele bibliotekarze.