^Powrót na górę
Wincenty Witos
1874 - 1945
Wincenty Witos urodził się 22.I.1874 roku we wsi Wierzchosławice pow. tarnowski, w rodzinie Wojciecha i Katarzyny ze Sroków. Dzieciństwo przeżył w sposób typowy dla biedoty wiejskiej: „połykając gorzki chleb skrajnej nędzy”. Kiedy skończył 10 lat rozpoczął naukę w szkole wiejskiej (1884 – 1888).
Uczył się doskonale, umysł miał chłonny. Sam oceniał, że pamięć ma nadzwyczajną, a inni, że wręcz fenomenalną. Kochał książki.
Po krótkim okresie nauki pracował z ojcem w lesie. Kilkanaście lat był robotnikiem, z psychiką chłopską. Dokuczała mu krzywda społeczna i pogarda, która otaczała najbiedniejszych ze wsi. Postanowił więc usilną pracą wyrwać się z tego kręgu poniżenia. Był oszczędny, unikał towarzystwa, karczmy, muzyki i zabaw. Dzieciństwo i młodość ukształtowały w nim pewne cechy fizyczne jak i psychiczne.
Walka zawsze wymaga twardości i hartu, zaciętości, wytrwałości i przebiegłości, odwagi i ostrożności. Te cechy pielęgnował Witos w sobie i w swoim otoczeniu.
Witos był wójtem, założycielem kółka rolniczego, wybudował różne placówki spółdzielcze, młyn, dom ludowy, przeprowadził meliorację, zmechanizował wieś, poszerzył i ulepszył drogi, rozbudował szkołę, uczył nowoczesnego gospodarowania.
W ruchu ludowym był nowoczesnym przywódcą. Wielu działaczy chłopskich wspomina, że Witos miał dar zjednywania sobie ludzi, wpajał im wiarę w zwycięstwo i imponował energią.
Będąc premierem twierdził, że chłopi, jako najliczniejsza warstwa narodu, stanowią podstawę bytu państwa i powinni odgrywać w nim czołową rolę polityczną.
Wincenty Witos to patriota, przywódca ruchu ludowo-narodowego.
Zofia Dębska, żona znanego przywódcy ludowego Jana Dębskiego tak scharakteryzowała Witosa: „miękki mimo pozorów twardości, wrażliwy, cenił sztukę, muzykę, ale pragnął uchodzić za człowieka mocnego, nieskorego do uniesień i rozczuleń.”
Walory osobowościowe, cechy charakteru i zasługi dla Kraju zdecydowały, że w dniu 26.I.1983 roku na posiedzeniu Rady Pedagogicznej podjęto decyzję, iż patronem szkoły będzie Wincenty Witos. Wyboru dokonała młodzież na drodze konkursowego rozstrzygnięcia.
|
![]() |
Przekazanie samorządowi uczniowskiemu sztandaru przez dyrektora Bogdana Piaseckiego |
|
Odsłonięcie tablicy pamiątkowej |
Wnuk W. Witosa - Wincenty Stawasz z córką |
Wpis do kroniki szkolnej
NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA Z ŻYCIA WINCENTEGO WITOSA
1.III.1893 r. |
Ukazał się pierwszy artykuł – korespondencja Witosa „W Przyjacielu Ludu” pod pseudonimem Maciej Rydz. |
9.II.1898 r. | Zawiera związek małżeński z Katarzyną Tracz. |
27.II.1903 r. |
Zostaje wybrany do Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego. |
12.IV.1908 r. | Wybrany na wójta Wierzchosławic. Urząd ten pełni do 28.07.1931r. |
1911 – 1918 r. | Zostaje posłem do parlamentu wiedeńskiego. |
1919 r. | Zostaje prezesem PSL „Piast”. |
1919 – 1933 r. | Zostaje posłem do Sejmu Ustawodawczego. |
24.VII.1920 – 1921 r. | Witos na czele Rządu Obrony Narodowej. |
28.V. – XII.1923 r. | Po raz drugi zostaje wybrany premierem. |
10.V.1926 r. | Wincenty Witos tworzy swój trzeci rząd. |
14.V.1926 r. | Dymisja gabinetu Witosa po zamachu majowym. |
9.IX.1930 r. | Aresztowany i osadzony w twierdzy brzeskiej. |
26.X.1931 – 13.I.1932 r. | Proces więźniów brzeskich w Warszawie. Witos skazany na 1 ½ roku więzienia oraz pozbawienie praw obywatelskich na 3 lata. |
28.IX.1933 r. | Witos udaje się na emigrację polityczną do Czechosłowacji. |
31.III.1939 r. | Powrót z emigracji do kraju. |
16.IX.1939 r. | Niemcy aresztują Witosa i osadzają w więzieniu rzeszowskim. |
I.1940 r. | Witos stanowczo odrzuca niemiecką propozycję utworzenia rządu kolaboracyjnego. |
1.III.1941 – X.1944 r. | Witos w Wierzchosławicach pod kontrolą Niemców. Stanowczo odmawia podpisania odezwy antyradzieckiej. |
31.X.1945 r. | Śmierć w szpitalu OO. Bonifratrów w Krakowie. |
3 – 6.XI.1945 r. | Pogrzeb. Uroczystość w Krakowie 3 listopada, a w jego rodzinnych Wierzchosławicach – 6 listopada. |
Opracowała Janina Dąbrowska